Het gebruik van accenten en de beklemtoning in het Spaans

23 november 2007

1 Klemtoonregels in het Spaans

In het Spaans is er slechts één soort accentteken voor de beklemtoning van de lettergrepen namelijk het accent dat men in het Frans het 'accent aigu' noemt.

1 Klemtoonregels voor woorden met meer dan één lettergreep

• De klemtoon valt op de voorlaatste lettergreep in de woorden die eindigen op een enkelvoudige klinker of op een tweeklank , alsook in woorden die eindigen op een 'n' of een 's' (bijvoorbeeld: boca, Carmen, Mercedes).
• De klemtoon valt op de laatste lettergreep in de woorden die eindigen op een medeklinker behalve 'n' of 's' (bijvoorbeeld: ordenador, perejil).

  Het kan zijn dat de klemtoon valt op de lettergreep gevormd door een tweeklank. Als deze tweeklank gevormd wordt door een sterke en een zwakke klinker, dan krijgt de sterke klinker de klemtoon (bijvoorbeeld: el baile, pienso)

  Als de tweeklank gevormd wordt door twee zwakke klinkers, dan draagt de tweede de klemtoon (bijvoorbeeld: la viuda, el ruido, huisteis)

2 Klemtoonregel voor woorden die bestaan uit één lettergreep

• De klemtoon valt op de sterke klinker als de tweeklank gevormd wordt door een sterke en een zwakke klinker (bijvoorbeeld: Dios, el pie).
• De klemtoon valt op de tweede klinker als de tweeklank bestaat uit twee zwakke klinkers (bijvoorbeeld: Luis, huir).

3 Opmerkingen

• Als de accentuering afwijkt van de hierboven vermelde regeltjes, dan moet het accent geschreven worden (bijvoorbeeld: el algodón, el compás, el paraíso).
• Het accentdragend woord kan onregelmatig zijn (met geschreven accent) en regelmatig worden door vorming van het meervoud (bijvoorbeeld: el compás $\rightarrow$ los compases). Ook vice versa: la virgen $\rightarrow$ las vírgenes
• Wanneer twee accentdragende woorden samen 1 woord gaan vormen dan wordt het tweede accent behouden: decimoséptimo

Voetnoot

... tweeklank

Wat is een tweeklank? Een tweeklank in het Spaans is de verbinding van twee klinkers die één lettergreep vormen. De tweeklanken kunnen gevormd woorden door de verbinding van de sterke klinkers a, o, en e en van de zwakke klinker i of u (bijvoorbeeld: ai of eu) of door het verbinden van twee zwakke klinkers (iu of ui). De verbinding van twee sterke klinkers wordt beschouwd als twee aparte lettergrepen (bijvoorbeeld: bacalao) en is dus geen tweeklank